Gülbeyaz-ı Ziyafet Restorantta düzenlenen toplantının haberini okuyorum. Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) Kamu İktisadi Teşebüsü (KİT) Komisyon Başkanı ve AK Parti Manisa Milletvekili Uğur Aydemir, Akhisar Belediye Başkanı Salih Hızlı, AK Parti İlçe Başkanı İbrahim Sayın, Akhisarlı muhtarlarla bir araya gelmişler.
 
Çok detay yok haberde, malum tüm konuşulanları yazıp çizmek mümkün de değil, ancak yazılanlara göz atınca, Akhisar Belediyesi ile Manisa Büyükşehir Belediyesi arasında bir uyuşmazlık olduğunu anlıyoruz.
 
Akhisar Belediye Başkanı Salih Hızlı, “Büyükşehir Yasası ile payımız arttı ancak Akhisar payını alamıyor.” diyerek dokunmuş yaraya. Yatırımlar için 200 bin liralık bütçe oluşturulduğunu anlatıp. “Belediye olarak bize ait olan 100 milyon TL’yi Akhisar’a harcıyoruz, Büyükşehir bütçesinden de Akhisar’a 100 bin TL’lik bütçe harcansa sorunumuz kalmayacak” deyip noktayı koymuş.
 
Manisa Büyükşehir Belediyesi Akhisar Koordinatörü Doğan Ensivri de: “Manisa Büyükşehir Belediyesi üzerine düşeni fazlasıyla yaptı. Ayrıca, bu tür açıklamaların kimseye bir faydası olmaz” demiş.
 
Bu arada, muhtarların şikayetlerinden söz edilmemiş. Uyumsuzluğun ne olduğu da belli değil. Ancak herkes kendi işini doğru yaptığını anlatmış. İşlerin ileride daha iyi olacağı dillendirilmiş.
 
Her iki taraf da olaya siyaseten yaklaşmadıklarını açıklamışlar. Suç "Büyükşehir Yasası”nda  demeye getirmişler. Yasanın hazır olmayan illere uygulandığını söyleyip, paylaştırma komisyonunun kararlarını eleştirmişler. Zamanla sıkıntıların azalacağını anlatmışlar. Kısacası her iki taraf da sorunun temeline şöyle bir dokunmuş, ama tam anlatamamışlar.
***
Sorunun dibinde, (bence) ülkemizin idari yapısına uymayan, alelacele çıkartılmış ve uygulamadaki aksaklıkları düzeltilmeden hâlâ inatla yürütülmeye çalışılan “Büyükşehir Yasası” var.
 
Türkiye ne zaman karşılaştı “Büyükşehir” adıyla tam olarak anımsamıyorum. Ancak önce “Anakent” ismi üzerinde duruldu. Daha sonra “Büyük kent” ismi ortaya atıldı ve “Büyükşehir”de karar kılındı.
 
Büyükşehir yasası 2004 yılında çıkarıldı. Kanun numarası 5216, kabul tarihi 10 temmuz 2004, Resmi Gazetede yayımlandığı tarih ise 23 temmuz 2004…
33 asıl, 2 ek ve 5 geçici maddeden oluşan yasada; 2005, 2006, 2007, 2008, 2011, 2012 ve 2013 tarihlerinde bir sürü değişiklik yapıldı.
 
Tartışmalarda hep İstanbul başı çekti. Öyle ki bir ara girişler için “Pasaport” kullanılması bile gündeme geldi. Bugün ülkemizde 30 Büyükşehir Belediyesi var. Tabii hepsi aynı anda “Büyükşehir” olmadı. İlk olarak İstanbul ve Kocaeli “Büyüdü”... Nüfusu 750 bini geçen iller sırayla “Büyükşehir” yapıldı. Manisa’ya sıra 2012 yılında geldi. 6360 sayılı kanunun, 12 kasım 2012 tarihinde kabul edilmesiyle Manisa belediyesi “Büyükşehir” haline getirildi.
 
Büyükşehir yapılan illerde il sınırları Büyükşehir Belediye sınırına dönüştürüldü. İl özel idarelerinin ve köylerin tüzel kişilikleri kaldırılıp, köyler bağlı bulundukları ilçe belediyelerinin mahallesi oldular. İllerin bucakları ve bucak teşkilatları lavedildi.
 
Böylece birçok yerleşim yerinin yerel tarihleri, yerel özellikleri ve yerel kişilikleri ellerinden alındı. Birikimler, özellikle köy ve bucaklardaki birikimler ile köy meraları, otlaklar, köylerdeki doğal kaynaklar sorumsuzca heba edildi. Köyler mahalle haline geldiği için mantık değişti. Tarlalar arsa haline geldi. Tarımsal faaliyetler, büyük ve küçük baş hayvan yetiştiriciliği gibi çalışmalar belediyelerin insafına bırakıldı. (Uygulamaya henüz geçilmediği için şimdilik sorun yok.)
 
Tabii ki bu yazdıklarım benim görüşlerim… Ancak oturdukları mahallin “kentleştiği”ni kabul edenler, kimlik sorununa aldırmayanlar bizim gibi düşünmüyor olabilirler.
 
***
İyi mi oldu, kötü mü oldu? Tartışmalar sürüyor. Ancak şu bir gerçek ki, halihazırdaki yasa (Akhisar-Manisa arasında olduğu gibi) birçok belediyede çeşitli sorunlara neden oluyor ve (bence) Akhisar’daki atılım ruhunu da zedeleliyor!
 
Bugünlük de bu kadar!
Sağlıcakla Kalın, Akhisar’sız Kalmayın!